ماه محرم آمد ...

ماه محرم ...

دو دیـده قطــره بـاران است ، محرم

ز ســوگ جملـه یـاران است ، محرم

جهــان می بــارد اشک داغ یــــاران

ز ظلــم  نــابکــاران  است ، محــرم

  

به رقص تیر و نیزه جنگ و میـدان

نظــر بر تیغ  بــرّان  است  ،  محرم

 نباشد رحمـــــــی در دل از  یــزیدان

ستـــم اینسان فــراوان است ، محرم

همـــه عـــالــم عــــــزادار حسیـنند

مساجد نوحـه خوانان است ، محرم

به دوش جبرئیل محمل به راهست

جهان پیوسته گریان است ، محرم

حسین(ع)  و  جملـه یــاران شهیدش

محــــرم  راه  آنــان  است  ،  محـرم

هـــــدف  بـر آن  گلــوی  نــاز اصغر

کمان بر چلـــه لـــرزان است ، محرم

گلو  بس  تشنه  از  شط  فرات  است

 به مشکی ساقی میدان است ، محرم

علمـــــداری میــان  لشکـــــــر افتاد

اسیر تیــــر و پیـــــکان است ، محرم

ز قدرت  زور  و  بازوی ، ابوالفضل

نبردش  تا دم  جان  است  ،  محرم

حنـا از خـــون گرفت قاسم به میدان

عزایش  حجلــه باران است ، محرم

بــدن شد پـاره پـاره بی سر و دست

به خون آغشته عریان است ، محرم

بـه حــال خسته ی زینب نگــاه کــــن

به دردش سینه سوزان است محرم

نویسد   طاهری   از   ماه   هجران

حسین در شعر فراوان است ، محرم

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)