ماه محرم

 

به نام خدا

محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر...  

دو دیده اشک، باران است ، محرم

ز سوگ ،  جمله یاران است ، محرم  

جهان می بارد ،  اشک ،  داغ یاران

ز  ظلم ،  نابکاران  است  ،   محرم 

ز رقص و تیر و نیزه جنگ و میدان

نظر  بر  تیغ ،   برّان  است  ،   محرم 

نه  رحمی  باشد  آنجا  از  یزیدان

عدو  را  سینه حیران است ، محرم 

شکوه   و   بس  عزاداری  ،  نمایان

به ماتم نوحه خوانان است ، محرم 

جوان و پیر و کودک سینه ، عاشق

جهان را جمله نالان است ، محرم 

حسین(ع)  و  جمله  یاران  شهیدش

محرم   راه   آنان   است  ،  محرم 

هدف  بر  آن  گلوی  ناز   اصغر

کمان بر چله لرزان است ، محرم 

به   اشک  زینب  از  نعش   برادر

به زخم ، سم و پالان است ، محرم 

گلو  بس  تشنه  از  شط  فرات  است

به راهی ، ساقی ، جانان است ، محرم 

عمویی ، تشنه  و  با   مشک ،  آبش

اسیر ،  بر تیر و پیکان است ، محرم 

ز قدرت  زور  و  بازوی ،  ابوالفضل

مروّت  تا  دم  جان  است  ،  محرم 

دو   طفل  مسلم   از   درد   شکنجه

به بندی ، آهی ، پنهان است ، محرم 

به   زخم  و   نام  قاسم   تازه    داماد

به عقدش ، حجله باران است ، محرم 

تن   خونین  ،  به  آن  خار  مغیلان

به صحنه دیده سوزان است ، محرم 

شهادت  گشته   کامل    با   محرم

به رمز و ریشه شاهان است ، محرم 

نویسد  ‹ طاهری›   از   ماه   هجران

سخن در شعر فراوان است ، محرم 

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)